Mijn lichaam is onderbewustzijn, mijn verhaal, mijn biografie.

Ze heeft mij zoveel te vertellen.

Dat heeft ze dan ook vaak geprobeerd…maar NU, leer ik steeds beter haar taal verstaan.

Doordat ik steeds beter haar gelaagdheid begrijp, heb ik leren luisteren..

Ik leer haar liefhebben.

Ik leer haar diepte en schoonheid omarmen.

Ik leer grenzen aanvoelen en respecteren.

Toen mijn rug en nek in de kramp schoten, tijdens een ouderavond op school

begreep ik ineens;

wat onveilig om niet te kunnen zien wat er achter me gebeurt.

Herinneringen van vroeger kwamen boven,

alleen NU hield ik het vast.

En NU kon ik vertellen dat het veilig is.

NU kon die plek veilig zijn bij mij,

opgelucht ademhalen en loslaten….