x

Waar ben je naar opzoek?

Toen zag ik in, dat woorden een uitademing zijn;

een uitademing… van mijn eigen projecties

Een uitademing… gekleurd door mijn overtuigingen

sterker nog, de uitademing om vooral mezelf te overtuigen

Een uitademing… mijn perceptie van het moment,

de situatie of persoon

Als je het eenmaal ziet, dan ga je pas écht luisteren..

maar dan naar jezelf

Dan kan je ineens geen woord meer serieus nemen van wat je zegt

Het dualisme; leren verstillen door te praten,

want ik ging meZelf ontdekken in het woord naar de ander

Verstillen..

In die verstilling (her)vind ik de verbinding met meZelf,

daar verbind ik met mijn hart..

en vanuit die hartsverbinding, kan ik het hart van die ander ontmoeten…

dan worden woorden echt overbodig