Tijdens de vakantie vond er een bijzondere ontmoeting plaats.

Terwijl ik voor de tent sta vliegt er naast mij een libelle.

Zonder nadenken open ik mijn hand en de libelle neemt erop plaats.

…..

Als ik weer thuis ben sta ik bij de vijver. Libellen vliegen af en aan, komen even kijken en gaan weer weg.

Ik open mijn hand en nodig ze uit.

Niks….

Het besef dringt tot mij door dat mijn hand vragend is.

Wellicht met de intentie om weer zo’n bijzonder en magisch moment te kunnen ervaren.

Misschien een onderliggende behoefte, de rust kunnen ervaren, delen en ontvangen, in het moment zijn, de leegte, wat kennelijk even niet lukt.

Het maakt me weer bewust, dat de intentie van wat ik doe, de uitkomst bepaalt.. Hoe ik zelf verantwoordelijk ben voor die uitkomst…

Dat ík de creator zelf ben, door wat ik denk, voel, zeg, en doe….en dat ik dus een keuze heb.

Hoe cool is dát